فاما
من اعطی و اتقی،
و صدق بالحسنی،
فسنیسره للیسری.
و اما
من بخل واستغنی
و کذب بالحسنی،
فسنیسره للعسری.
صدق الله
لیل - 5 تا 10
# توحید
- ۲ نظر
- چهارشنبه ۸ ارديبهشت ۱۳۸۹
خیلی راحت و با خنده، با همان زبان نیمه عربی و نیمه فارسی، می گوید: «ان شاء الله من و تو و حمید و علی در جنگ شهید می شویم و با هم می رویم بهشت!»
به همین راحتی می گوید. مثل این که توی لبنان گفتنِ چنین جملاتی زیادی مرسوم است!
*
از جنگ و شهادت گفتنِ ما «تعارفی» است. اما این که شیخ حبیب می گفت خیلی واقعی و دست یافتنی می نمود.
لحظه ی چشم واکردن من
از نخستین نفسگریه
در دومین صبح اردیبهشت سی و هشت
تا سی و هشت اردیبهشت پیاپی
پیاپی!
عین یک چشم بر هم زدن بود!
لحظه ی دیگر اما
تا کجا باد؟
تا کی؟